Drewniana cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem św. Jerzego, zbudowana w 1873 r. Remontowano ją w 1924 r. Od 1946 r. pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego.
Budowla jest orientowana, trójdzielna, konstrukcji zrębowej. Przy prezbiterium zakrystia od południa i kaplica kolatorska od północy. Nad każdą z trzech część i konstrukcji znajdują się kopuły na oktogonalnych tamburach, zwieńczone pozornymi latarniami. Dach pobity blachą. Świątynia szalowana deskami w pionie. Wewnątrz płaskie, ośmioboczne kopuły pozorne, w zakrystii i kaplicy kolatorskiej pozorne sklepienia. Przejścia z nawy do kaplic ozdobnie obramowane. W prezbiterium portale prowadzące do zakrystii i kaplicy z kolumienkami po bokach i ozdobnym gzymsem w zwieńczeniu. Ikonostas nie zachował się. Ołtarz boczny pochodzi z I połowy XIX wieku. Przy cerkwi murowana dzwonnica parawanowa z 1905 r. Przy niej rzeźba św. Andrzeja współczesna dzwonnicy.
