Cerkiew zlokalizowana w zachodniej części wsi, niegdyś oddzielnej wiosce – Wisłoku Dolnym po prawej stronie drogi, jadąc w kierunku Jaślisk. Wisłok Górny posiadał swoją własną świątynię, po której pozostało dziś tylko cerkwisko i resztki cmentarza. Tutejsza cerkiew była greckokatolicką świątynią parafialną pod wezwaniem św. Onufrego. Dziś pełni funkcje kościoła rzymskokatolickiego. Obecną wzniesiono ją w latach: 1850-3, konsekrowano w 1854 r. Rolę kościoła pełni świątynia od 1948 r.
Początkowo był to kościół filialny parafii Komańcza, w 1989 r. erygowano parafię. Gruntowy remont przeprowadzono w 1969 r. Także w ostatnich latach przeprowadzono remont obiektu i dzięki staraniu tutejszego proboszcza przywrócono jej pierwotne piękno zastępując dotychczasową blachę, która pokrywała dach – gontem. Utworzono również w wieży cerkiewnej niewielkie muzeum łemkowskie. Cerkiew jest budowlą zrębową, orientowaną, trójdzielną o babińcu niewyodrębnionym w bryle, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Do prezbiterium dostawione od północy i południa zakrystie. Wieża nad narteksem konstrukcji słupowo-ramowej. Przednawie otacza zachata pełniąca funkcję składziku. Ikonostas dziewiętnastowieczny, architektoniczny, neorokokowymi ornamentami. Ikonostas nie posiada oryginalnego rzędu prazdnyków, Ołtarz za ikonostasem z baldachimem wspartym na czterech kolumnach.
Przed świątynią pochodząca zapewne przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku dzwonnica murowana, potynkowana, dwukondygnacyjna, na rzucie kwadratu, stojąca na osi cerkwi. Według klasyfikacji cerkwi łemkowskich R. Brykowskiego jest to typ północnowschodni, wariant wieżowy.
